Во Битола од секогаш се пиело кафето зачинето со муабетот „а ле што збораш“ како синоним на социјализацијата, љубопитноста, но и малограѓанштина. Битола е препознатлива по  говорни изрази, што не се ни поговорки, ни пословици, можеби анегдоти, вистински случки и настани  кои лесно се паметат. „Не си на Данабаш ќерка, па да се контиш“, „Ај оој да се сликаш кај Манаки“,„Ми ја напрајвте куќата корзо“,„Шанкуре сам се чепка“, „Кај Фиќи на тераса“...