Не ви е добро? Прашајте се дали ги почитувате своите вредности?!

Го знаете она чувство кога внатре имате бура на емоции кои ви се судираат. Тогаш знаете дека сте доживеале внатрешен конфликт. За разлика од другите постоечки овој може да е во директна врска со ,,газењето“ на сопствените вредностите кои ги почитуваме. Дали некогаш сте размислувале за тоа кои се вашите вредности врз основа на кој се мотивирате, донесувате одлуки и живеете? Списокот на вредности е многу долг и кај секој од нас е различен, но прашањето е зошто е важен?

Вредностите одредуваат зошто нешто правиме и зошто тоа ни е важно. Тие делуваат на тоа дали се чувствуваме способни да оствариме нешто или ограничени. Ако ги знаете вашите вредности полесно ќе се разберете себеси, но може и свесно да ги промените нивниот приоритет или значење ако не го постигнувате саканиот резултат.

Во вредности спаѓаат љубов, фантазија, креативност, храброст, идентитет, индивидуализам, дисциплина, семејство, објективност, харизма, еднаквост, искреност, снага, сигурност, пријателство, ведрина, верност,хармонија, мир, ред, речитост, точност, толеранција, слобода, слава, независност, нежност, отвореност, потекло, успех, здравје, животна радост, среќа, свест за обврска, припадност, демократија, чест, безвременост, благост, богатство, почит итн. Ова е само дел од списокот, а ги има уште најмалку стотина. Ако сакате да проникнете во вашите и да одредите зошто ви е нешто важно одберете 10 најважни вредности согласно кои живеете. Потоа нумерирајте ги со броеви од 1 до 10 во кој најважната вредност ќе биде нумерирана со 1. Избирајте помеѓу 1 и 6 (па 2 и 7, па 3 и 8, 4 и 9, 5 и 10 ) и прашајте помеѓу две вредности која Ви е поважна. Така ќе ја добиете листата од 5 најважни вредности за Вас. Продолжете со тоа што на лист хартија ќе запишете до секоја од нив што значи таа за Вас и што Ви пружа?! Па, прашајте се: Како на надворешниот свет му ја покажувам вредноста Х (на пример слобода)?

Оваа кратка, но ефективна вежба може да ви расветли што е она што Вас ве мотивира, зошто ви е тоа важно. Понекогаш се случува да почитуваме исти вредности, но треба да знаеме дека може да имаме сосема друго толкување на иста вредност од две различни личности. Пример: Слободата како вредност за еден е патувања, за друг самостојно носење на одлуки. Најважно е да разбереме зошто нас ни е нешто важно и зошто ние се разликуваме од другите луѓе.

На крајот само да напоменам – водете се од своите вредности и внимавајте да не ги погазувате оние кои ви се значајни, за кои цврсто се држите. На тој начин не само што ќе се демотивирате туку може да се најдете во внатрешен конфликт, по кој може да имате и физички симптоми без присуство на болест. Пробајте да ја разберете различноста на другите, но најважно е да се разберете себеси затоа што вредностите се она што Вас ви манифестира одредено однесување. Кога делуваме согласно нашите вредности имаме мир кој ништо неможе да го замени. Од друга страна не постои нешто што би било апсолутно исправно или погрешно, но исто така треба да ја знаете корисноста од вредноста за која цврсто се држите. Ако не сте задоволни или неможете сами добро е да се знае дека може свесно да се менува, открива, спознава,решава. Индивидуалните коучинг сесии можат да ви помогнат во тоа.

Пишува,

М-р Билјана Галовска, NLP master coach, предавач на Бизнис Академија Смилевски, , Оваа е-адреса е заштитена од спамботови. Треба да ви е овозможено JavaScript за да ја видите. (инфо разговор)

Сигурно сте слушнале за амнезија. По дефиниција е губиток на пoмнењето на одреден временски период, а ретко и трајно. Најчесто се јавува како последица на трауми на мозокот или патолошки промени во некои негови делови. Еден вид на амнезија е и неможноста да се замисли иднината. Тоа се случува затоа што ни недостигаат минати искуства за да предвидеме нешто кое треба да се случи. А, кога го немаме искуството од минатото не сме во можност да ја предвидиме иднината.На пример, луѓето кои се обидуваат да замислат што ќе им се случува на закажаниот деловен состанок се потпомагаат со своите претходни искуства за да ги исконтруираат потенцијалните идни случувања.

Кога имаме претходни искуства најчесто тие ни влијаат да замислиме нешто што ќе се случува во нашата иднина. Во многу ситуации е добро, затоа што ни дава соодветни информации за тоа како да се однесуваме, облечеме, дискутираме, на кои способности да работиме, со кои уверувања настапиме таму итн итн. Така најчесто креираме настан врз основа на нашето минато искуство и сеќавања, настани кои треба да се случат во иднината. Иако тоа е корисно во многу наврати не ограничува ако дадена ситуација која треба да се случи е обоена со негативни емоции во минатото. Тоа најчесто не спречува да се ослободиме и бидеме оптимисти, а истовремено и зрачиме добра енергија. Нашето размислување едноставно оди во насока на генерализирање, па може тоа да ни искреира неуспешно интервју уште 3 дена пред да дојдеме до него. Но, не е крај на светот. Понекогаш постојат методи кои сме ги слушнале или прочитале некаде и дале баш добри резултати за нас. Еден од нив за мене е ,,методот на амнезија,,.

Вештачки створената или ако сакате наречената ,,глумење амнезија,, е метод со кој можеме многу да си помогнеме. Пример, кога сме на некого лути и сакаме да му ,,траснеме,, в лице се што ни тежи може свесно да се натераме да ,,паднеме во амнезија,, и да пристапиме кон таа особа како да не ја познаваме. Тогаш незнаеме зошто сме таму, љубезни сме затоа што не ја познаваме, љубопитни сме затоа што можеби и незнаеме кој сме, се прашуваме која е личноста наспроти нас, зошто така ни зборува, дали нас ни се обраќа и сакаме да разбереме што точно ја поттикнува да постапува на таков начин? Ние при тоа ,,немајќи,, претходно искуство остануваме фокусирани да разбереме, љубопитни и збунети. Со нашата ,,намерна конфузност,, својот фокус го ставаме на оној што е спроти нас сакајќи преку него да научиме за себеси : Кој сме ние? Како сме се однесувале? На кој начин овој човек е одраз на мене? На што треба да сум благодарна во овој момент? Што сака да ми каже? Зошто сум тука? Во каква релација сме? Дали постои нешто што го боли, а јас сум допринела за тоа да е така? Што мисли тој за ситуација за која не ни знам дека се случила?

Кога ,,амнезијата прави да незнам,, тогаш ми се отвора видикот да научам повеќе за себе и за другите. Оној што ќе ја примени оваа метода треба да знае дека таа бара голем психички напор, но да се ставиш во ,,вештачка амнезија,, создавајќи ја свесно понекогаш не само што го менува фокусот, туку и ни помага да добиеме нов увид за себе, за другите и за околностите во кои сме. А, многу често и да решиме некои од нив.

Ако ви е тешка примената тогаш пробајте ја неколку пати како на шега. Ако не за друго можеби ќе биде забавно, а ако го промениме нашето расположение, надворешниот свет сам ќе се промени.

Пишува,

М-р Билјана Галовска - Професонален коуч и НЛП практикант

Инфо:Оваа е-адреса е заштитена од спамботови. Треба да ви е овозможено JavaScript за да ја видите.

Постои нешто кое знаеме дека сакаме да го направиме, а не сме направиле ништо во врска со тоа. Mожеме, а само одолговлекуваме или бараме изговори.

-Во последно време се почесто слушаме за професионален коуч, да ни објасните подетално што е тоа?

Најкратко кажано, коуч е човек кој ги поддржува клиентите на нивното исклучително лично животно патување. Одликата на добриот коуч е да препознае што му е потребно на клиентот да стигне до целта. Тој не советува, не дава свои решенија за животните ситуации туку ги изнесува и осветлува вашите идеи, ви помага да осознаете што сакате од себе, ве поттикнува да се соочите или да ја промените перспективата. Тој ви пружа јасност во дефинирањето на целите, можност за носење одлуки, покренување на акција. Со најмала интервенција ве поттикнува на најдобар можен резултат.

Сетете се само на детскиот развој. Ништо неможете да правите сами, потребна ви е поддршка – за да проодите, да ја научите азбуката, да научите математика, да научите да комуницирате со луѓето околу Вас, да научите да се облечете, со еден збор кажано за сѐ. И кога ќе ги научиме основните работи и се впуштиме сами низ животот сите чувствуваме дека ни е потребна поддршка. Возрасните таа поддршка ја земаат ,,здраво за готово,, како да се подразбира и остануваат без неа. При тоа остануваат покуси во својот напредок. И нормално е да не ни треба поддршката од истите луѓе како претходно, но исто така факт е дека без нечија поддршка која ни е потребна ние ќе поминеме по потешкиот пат. Секако го поминуваме истиот, но добивајќи ја поддршката чувствуваме дека не сме сами и на тој пат минуваме фокусирани на самите себе, но и на целта на која треба да стигнеме.